Ustka

 Historia

Pierwsza udokumentowana wzmianka o Ustce pochodzi z 1337 roku. Dokument ten stwierdza miedzy innymi, że cały i niepodzielny port Ustka położony po obu stronach rzeki Słupi pod względem prawnym stanowi własność miasta Słupska. Ten stan rzeczy trwał przez pięć i pół wieku. W tym czasie przez Ustkę wiódł szlak handlowy łączący Słupsk - ówczesny port morski z portami handlowymi Niemiec, Danii i Szwecji. Koniec XVIII wieku był burzliwym okresem dla Europy, zawierucha napoleońska nie ominęła i naszych ziem. Na przełomie 1806 i 1807 roku wojska francusko - polskie zdobyły Słupsk i Ustkę, które stały się garnizonami i gospodarczym zapleczem Wielkiej Armii Napoleona. Początkowo Ustka była miejscowością letniskową głównie dla szlachty i okolicznych mieszczan. Jednak dogodne połączenie Ustki ze Słupskiem i innymi miejscowościami oraz znakomite warunki klimatyczne czyniły z niej coraz szerzej znaną miejscowość. Wydzielono osobną plażę dla kobiet i dzieci po wschodniej stronie Słupi, osobną dla mężczyzn - po stronie zachodniej. Ustawiono pierwsze pomosty i kabiny.

W 1878 r. doprowadzono tu linię kolejową. Stopniowe zwiększanie się ilości ludności stałej w Ustce oraz ciągły dopływ kuracjuszy i wczasowiczów spowodowały, że rozwijała się usługowa i noclegowa baza w mieście. Stanowiły ją hotele, pensjonaty, restauracje, budynki zabiegowe, kąpieliskowe.
Prawa miejskie Ustka otrzymała 22 marca 1935 roku. Do 1947 roku nie była urzędowo ustalona nazwa miasta. Na początku funkcjonowało kilka nazw: Nowy Słupsk, Uszcz lub Ujść, Postomin a nawet Słupioujście. Ostatecznie ustalona została nazwa Ustka.

Do dziś pozostały elementy świadczące o historii tego miasta: neogotycki kościół z końca XVIII wieku, przyportowy spichlerz służący kiedyś za magazyn zbożowy, latarnia morska z czerwonej licowanej cegły, szachulcowe kamieniczki oraz kilka rybackich chat.

Uzdrowisko
Ustka to nie tylko miejsce wakacyjnych przygód, od ponad 150 lat przyjeżdża się tu w celach leczniczych...
Nadmorskie położenie, bogactwo lasów, czyste powietrze bogate w jod, obfite złoża borowinowe oraz źródła solankowe to atuty, które pozwoliły w 1987 roku uzyskać miastu statut Uzdrowiska. Już przed I Wojną Światową leczono w Ustce choroby dróg oddechowych, reumatyzm, choroby układu krążenia, tarczycy, żołądka i choroby nerwowe.

Miasto ma przed sobą otwarte morze co powoduje, że jest pod bezpośrednim wpływem uzdrawiającego klimatu morskiego. Morski aerozol w połączeniu z leczniczym działaniem żywicy czarnej sosny powoduje specyficzny, jedyny w Polsce mikroklimat, a lekka bryza wiejąca od morza stanowi naturalną inhalację. Ustka ma niemal idealnie czyste powietrze.

Nad kanałem portowym o każdej porze roku występują różnice temperatur wody i powietrza tworząc poduszkę hydrotermiczną, dzięki której opadają wszelkie zapylenia. To filtr, który nie przepuszcza żadnych zanieczyszczeń. Ciekawostką jest również to, że na wszystkich mapach świata rejon Ustki zaznaczony jest jako miejsce anomalii magnetycznych. Objawia się to nie tylko błędnymi wskazaniami kompasu, ale i tym, że w trakcie pobytu w Ustce w naturalny sposób uzupełniamy niedobory magnezu. Wszystko to sprawia, że wystarczy sam pobyt w Ustce by odczuć poprawę zdrowia i samopoczucia.

Przybywający do Ustki kuracjusze oddać się mogą pod opiekę jednego z sanatoriów, w których zapewnioną mają opiekę medyczną lub zamieszkać w dowolnie wybranym hotelu czy pensjonacie i indywidualnie korzystać z zabiegów leczniczych pod nadzorem lekarza balneologa. Podstawowe zabiegi stosowane w usteckim uzdrowisku to: kąpiele solankowe, hydroterapia, inhalacje, masaże, okłady parafinowe, magnetoterapia, talassoterapia, krioterapia i kinezyterapia.